این بازی یک مسابقه مهیج، جذاب و زیباست که در فضای اردو میتواند به جذابیت اردو بیافزاید.
در واقع این بازی یک آموزش کارگاهی جهت یابی طبیعی یا با ابزار است.
به این صورت که ابتدا افراد را به دو یا چند گروه تقسیم میکنید و جهت یابی را(گرا گیری در کوه یا بیابان) به آنها آموزش میدهید
(گرا گیری به این صورت است که هر شیئی نسبت به شمال بر روی قطب نما یک درجه خاصی دارد مثلا اگر نسبت به شمال زاویه ۹۰ درجه را تشکیل دهد گرای آن شیء ۹۰ میشود. آموزش های مختلفی به صورت فیلم و نوشته برای این مسئله وجود دارد. میتوان با آموزش جهت یابی طبیعی یعنی جهت یابی توسط ستارگان و ماه و خورشید به جذابیت برنامه افزود و برگزاری این برنامه در شب هیجان و سختی آن را افزایش میدهد.)
قبل از ورود گروه ها به منطقه باید دو نفر از افراد وارد به مسئله جهت یابی در منطقه حضور یابند (حداقل ۳ ساعت این کار وقت میخواهد) و اشیاء و شاخصهایی را آدرس گیری نمایند و آدرس آن را(گرای دقیق آن اشیاء را) بر روی کاغذ بنویسند. (باید به تعداد گروه ها مسیر و شاخص مشخص شود و ترجیحا آدرسها به گونه ای باشد که گروهها همدیگر را نبینند و با هم برخورد نداشته باشند) حال باید هر آدرس به سرپرست یک گروه داده شود.
اولین گروهی که به نتیجه برسد برنده است
نکته: میتوان یک شیء را به عنوان هدف نهایی انتخاب کرد و آدرسهای مختلف را برای همین شیء واحد قرار داد تا رقابت هیجان بیشتری پیدا کند.
این بازی واسه بچه های زیر ۱۳ سال اصلا خوب نبود و بچه ها حس نگرفتن و فقط پسرامون که بیش تر ۲۳ سال سن داشتند حس گرفتند.